آرایه ی ادبی اسلوب معادله
آرایه ی ادبی اسلوب معادله
اسلوب معادله یکی از آرایه‌های ادبی است که اساس آن برگرفته از آرایه تمثیل است و اسلوب معادله آن است که شاعر موضوع و مثالش را به طور جداگانه‌ای در یک مصراع مستقل جای دهد و امکان جابه‌جایی دو مصراع بدون برهم ریختن استقلال دستوری دو مصراع وجود داشته باشد.
منظور از اسلوب معادله یک ساختار مخصوص نحوی است که در شعر اعمال می‌شود. شاعر مطلبی را که غالبا یک مفهوم عقلی و از نوع خبری است، بیان می‌کند و برای اثبات ادعای خود دلیلی می‌آورد مثل این بیت صائب:
اظهار عجز پیش ستمگر ز ابلهی است اشک کباب موجب طغیان آتش است
می‌توان گفت بین دو مصرع این بیت معادله‌ای برقرار است. مصرع اول برابر با مصرع دوم است، یعنی بین آنها می‌توان علامت تساوی (=) گذاشت؛ چنانچه مشاهده می‌شود، دو مصرع بیت از نظر نحوی کاملاٌ مستقل هستند و از نظر معنایی برابر با هم. چنین تکنیکی در شعر، اسلوب معادله نامیده می‌شود. در شعر فارسی از قرن دهم به بعد محور اصلی سبک است و توسط صائب و بیدل به اوج خود رسیده است:
هر که را بر خاک بنشانی به خاکت می‌کشد شمع آخر تکیه بر خاکستر پروانه کرد
*صائب
دور دستان را به احسان یاد کردن همت است ورنه هر نخلی به پای خود ثمر می‌افکند
* صائب
اسلوب معادله از منظراستاد شفیعی کدکنی
اسلوب معادله از نظر تکنیک شبیه تمثیل است. صاحب نظرانی مثل دکتر شفیعی کدکنی تمثیل را برابر با اسلوب معادله می‌دانند. تمثیل ایراد سخنی از جانب نویسنده و آوردن یک مثال عامه پسند در اثبات سخن است.
هر کس شکست قیمت خود بر زمین نماند ارزن چو شد متاع، به زر زود می‌رسد *صائب
فرق و شباهت تمثیل و اسلوب معادله
در تمثیل و اسلوب معادله شرط نیست که مصرع دوم، یا کلاٌ مصرعی که به عنوان مثال آورده می‌شود، مَثَل باشد؛ بلکه معمولاٌ مصرع اول یک مسئله عقلی و اخلاقی را مطرح می‌کند و مصرع بعد، مثالی حسی و قابل فهم‌تر است.
گنبد مسجد شهر از همه فاضل‌تر بود گر به عمامه کسی کوس فضیلت می‌زد
تفاوت اصلی این دو تکنیک زبانی (اسلوب معادله و تمثیل)، با ارسال المثل است. در ارسال المثل، همیشه یک «مَثَل» در شعر یا در نثر آورده می‌شود، به عبارت دیگر مثال آن یک ضرب المثل است:
سر انگشت تحیر بگزد عقل به دندان چون تامل کند آن صورت انگشت نما را
سعدی
در این بیت «انگشت به دندان گزیدن از حیرت» که یک ضرب المثل است گنجانده شده و این بیت ارسال المثل دارد، و یا این بیت حافظ:
مرا به کشتی باده در افکن ای ساقی که گفته‌اند نکوئی کن و در آب‌ا نداز
برگرفته از امثال و حکم
بنابراین با بررسی متون بلاغی و ادبی می‌توان گفت: تمثیل و اسلوب معادله یکی هستند و آنچه با این دو تفاوت دارد، ارسال المثل است. البته تمثیل، در متون معاصر به عنوان یک نوع یا ژانر ادبی نیز کاربرد دارد؛ و این نوع در اینجا مد نظر نیست، بلکه تمثیل در متون بلاغت منظور نظر است.
اسلوب معادله در حقیقت شاخصۀ اصلی سبک هندی است و علاوه بر صائب و بیدل دهلوی، طالب آملی و سلیم تهرانی در به کارگیری این اسلوب موفق عمل کرده‌اند.
روش حل سریع تست های اسلوب معادله
۱- هر دو مصراع از نظر دستوری از هم مستقل باشند،نه در ادامه ی هم. (بتوان در پایان هر دو نقطه گذاشت)
۲- عناصر به کار رفته در دو مصراع با هم متفاوت باشند.
۳- بتوان برای عناصر هر مصراع مصداقی در مصراع دیگر یافت.
۴- معمولا یکی از ۲ مصراع جدی تر و معقول است و پیام دارد و دیگری غیر جدی، محسوس شبیه ضرب المثل است.
۵- بتوان میان دو مصراع مساوی (یا همانطور که) گذاشت.
۶- بتوان جای دو مصراع را عوض کرد بی آنکه معنای بیت عوض شود.
۷- در اواخر مصراع اول یا ابتدای مصراع دوم حروف ربط در معنای زیرا نباشد ( که- چون- زان رو- چو- تا …)
نگارنده: غلامرضا کادری
مشاهده فیلم آموزشی آرایه اسلوب معادله
لطفا بانظرات خود ما را برای ادامه راه دلگرم کنید.
سپاسگزارم
مدیریت سایت پارس ادب
