پارس ادب

حروف ربط و اضافه در زبان فارسی

بعضی از کلمه ها معنی مستقلی ندارند و در سخن برای پیوند دادن کلمه ها یا جمله ها به یکدیگر یا نسبت دادن کلمه ای به کلمه ای یا جمله ای و یا نشان دادن نقش کلمه ای در جمله به کار می روند. این کلمه ها راحرف می گویند.

انواع حرف:

1. حرف ربط
2. حرف اضافه
3. حرف نشانه

حرف ربط:

حرف های ربط ساده:

حرف های ربط ساده از یک واژک ساخته شده اند و عبارتند از:

 اگر، اما، پس، تا، چون، چه، خواه، زیرا، که، لیکن، نه، نیز، و، ولی، هم، یا.

حرف های ربط مرکب:

مجموعه ای از دو یا چند کلمه که معمولاً یکی از آن ها حرف ربط یا حرف اضافه ساده است:

  همین که خورشید طلوع کرد حرکت کردیم.

پاره ای از حروف ربط مرکب عبارتند از:

  آنجا که، از این روی، از بس، اکنون که، ...

حرف اضافه:

حرف های اضافه، کلمه هایی هستند که کلمه یا گروهی را به فعل، صفت یا به اسم و نظایر آن ها نسبت می دند.

حرف های اضافه از جهت ساختمان بر دو قسمند:

  الف) حرف های اضافه ساده: از یک واژک ساخته می شوند مانند:

   از، اِلا، با، بر، برای، بی، حز، در، مگر، مثل، -ِ (کسره    اضافه)

  ب) از یک حرف اضافه ساده با کلمه های دیگر مانند اسم صفت و حرف ساخته می شوند. مانند:

   از برای، به مجرد 

حرف نشانه:

حرف های نشانه، حرف هایی هستند که برای تعیین نقش کلمه در جمله می آیند.

حرف های نشانه سه دسته اند:

    نشانه ندا: خدایا، پروردگارا، دلا – ای خدا، ای برادر، ای آقا

   یا رب، یا علی، یا حسین

  نشانه مفعولی: کتاب را برداشتم، قلم شما را آوردم.

  نشانه موصوف و صفت: کسره که در آخر موصوف می آید:

     مدادِ خوب، کارِ بزرگ